Een jaar of zes geleden ging de toen 9-jarige Eva Bout uit Purmerend met ‘een big smile van oor tot oor’ het ijs op en er is er nooit meer vanaf gegaan. Met de heftige beelden in gedachten van de ijshockeytaferelen die wel eens langskomen op tv, denk je daarbij niet echt aan meisjes van 15 jaar die over het ijs vliegen achter de puck aan. Maar Eva is een gepassioneerd speler, en een goede! Op 15 januari vliegt ze met zo’n dertig andere Nederlandse talenten naar Korea om deel te nemen aan de Jeugd Olympische Winterspelen van 19 januari tot en met 1 februari, waar de beste wintersporters van de wereld van 14 tot 18 jaar oud de strijd met elkaar aan gaan.

Eva Bout kijkt met spanning uit naar de Olympische Spelen. (Foto: RodiMedia/NV)

Al vanaf die eerste keer op haar negende is Eva verknocht aan ijshockey. “Het is gewoon de combinatie van alles; de vrolijke en geweldige mensen met wie je omringd bent, het ijs, een beetje hard gaan, een beetje ruig.“ Ze kent natuurlijk ook de beelden die veel mensen bij ijshockey hebben. “Maar op onze leeftijd mogen we nog niet zo heel veel. Sowieso bij de vrouwen niet. Niet elkaar aanrijden of omduwen of de boarding inbeuken wat je bij de mannen wel ziet. Maar het gaat er evengoed flink aan toe. Het is geen sport voor watjes”, zegt Eva met nadruk.

Veel vaardigheden

IJshockey is wél een sport van vele vaardigheden. Je moet niet alleen goed kunnen schaatsen maar ook behendig zijn met de stick. Eva: “Daarnaast is het belangrijk dat je continu het spel overziet want het gaat best wel snel en je wil niet de puck naar de tegenstander passen. Je moet natuurlijk goed de puck in de gaten houden, het is heel goed opletten.” En tussen de trainingen door doet Eva thuis nog krachttraining, want zowel voor het schaatsen als het slaan moet je flink wat kracht in de spieren hebben.

“IJshockey is geen sport voor watjes”

Mannetje staan

Twee jaar geleden stapte ze over naar Alcmaria Flames in Alkmaar omdat er voor haar leeftijd geen team meer was in Hoorn. In Hoorn was ze de jongste bij de junioren, en speelde ze met jongens van 16, 17 jaar. Hier leerde ze niet alleen goed schaatsen maar ook om haar mannetje te staan. “Dat is wel belangrijk want in Alkmaar zit ik in een jongensteam en spelen we ook tegen jongensteams”, zegt Eva. Ze voelt zich er als een vis in het water, ook dankzij haar trainers, Paul Vincent en Brock Montgomery, bekende ijshockeyers in de Verenigde Staten en Canada.

Droom

Samen met nog twee speelsters uit Alkmaar werd Eva uitgenodigd voor de selectie voor de Olympische Spelen. Uit de dertig deelneemsters werden dertien meiden geselecteerd op behendigheid, spel en teamgevoel. Voor Eva gaf de selectie een wat dubbel gevoel, ze was namelijk ook al geselecteerd voor de WK in Heerenveen bij het U18 Nederlandse vrouwenteam. “Dat was lang mijn droom”, vertelt ze. “Ik had nu dus opeens twee opties. Maar de Olympische Spelen is toch wel meer bijzonder. Het WK kan volgend jaar ook nog maar de Olympische Spelen kan ik nooit meer doen hierna. Er is vooralsnog geen volwassen ijshockey damesteam dat aan de spelen meedoet. Dus dit is dé kans.”

“Het WK was mijn droom maar ik heb maar één kans op de Olympische Spelen”

Olympisch dorp

En ze krijgt het hele pakket. De Jeugdspelen zijn exact zo opgezet als de volwassen versie, compleet met Olympisch dorp, openingsceremonie en chef de mission, in de persoon van Kayan Bool. Er doen 950 meisjes en 950 jongens uit de hele wereld aan mee, in alle wintersporten, waarvan zo’n dertig uit Nederland. Alles is geregeld door het NOC NSF, inclusief tickets en hotels. En een heel pakket aan teamkleding, net als de volwassen spelers. Eva verblijft in het Olympisch dorp en zal dan ook geen contact hebben met haar ouders die, apart van haar, ook naar Korea gaan.

Topsporterstatus

Inmiddels heeft Eva de topsporterstatus gekregen zodat ze meer mogelijkheden heeft haar sport te combineren met school. Eva zit in 4 havo op het Don Bosco College in Volendam en ze krijgt vrijstellingen voor trainingskampen e.d. en extra begeleiding vanuit school om alles goed in te plannen. “Het is wel veel maar best te doen”, zegt ze. “Normaal train ik zo’n 3 of 4 uur per week. Maar nu ga ik volgende week eerst op een trainingskamp in Geleen, en daarna naar Korea, ik ben bijna heel januari weg. Ik mis dan een tentamen maar dat mag ik inhalen, dat is fijn.”

Mooi avontuur

Ziet ze haar toekomst in ijshockey? “Helaas is er geen geld te verdienen in ijshockey, zeker niet in vrouwen ijshockey, dus ik kan er niet mijn werk van maken als professioneel speler of als coach of trainer. Dat is wel jammer, maar mijn doel is nu om zo hoog mogelijk te komen voor een speelster uit Nederland, en dan misschien ooit naar de VS of Canada. Daar heb je wel veel opties. En voor nu; het zou fantastisch zijn als we thuiskomen met een plak, echt heel gaaf. Maar los daarvan is het een mooi avontuur en ik heb een ontzettend leuk team. Het gaat hoe dan ook heel erg leuk worden!”, besluit Eva enthousiast.

Eva Bout. (Foto: RodiMedia/NV)

Bron: Rodi.nl (Origineel artikel hier).